شعر و داستانهای کودکانه برای محمد مانی شیرین ترین پسر دنیا

کلّه کدو یِه نون خرید دلش می خواست کَمی عَسل یِه فکری کرد ، رفت و رسید به گُل فروشیِ محل گفت به آقای گُل فروش : « گُل ها رو از کجا چیدی ؟ یِه عالمه گُل داری تو یِه دسته شو به من می دی ؟       امروز می خوام زنبور عسل بِشَم از گُل عسل در بیارم بعد بخورم با این نونم چی کار کنم پول ندارم » آقای گُل فروش به اون خندید و گفت :«شوخی بَسه هرچی عسل توگُل ها بود دادم به آقا مگسِه ! »   ...

بابای خوب و پیرم دستش را من می‌گیرم چه خوب و مهربان است چه قدر خوش‌‌زبان است آن ریش مثل برفش بامزه کرده حرفش چین و چروک رویش رنگ سفید مویش بابا را کرده زیبا اندازه‌ی یک دنیا شب‌ها که آید خانه با گفتن افسانه در چشم ما کند خواب تا صبح پیش از آفتاب به احترام بابا با هم می‌کشیم هورا ...

بزغاله ی زنگوله پا جرینگ جرینگ صدا کرد یواشکی از لای در نگاه به قدقدا کرد چند تا دونه تخم طلا کنار قدقدا دید شمردشون یکی یکی به عدد چهار رسید چند تایی هم جوجه حنا کنار قدقدا بودن یک و دو و سه، چهار و پنج رو همدیگه هشت تا بودن زنگوله پا نقشه ای کشید تا خونه شون دوید و پرید واسه ی اونا تو دفترش دو جمع و دو منها کشید ...

لالالالا، گلم بودی. عزیز و مونسم بودی. برو لولوی صحرایی. از این بچه م چه می خوایی؟ لالالالا گل نسرین بیرون رفتین، درو بستین منو بردین به هندستون شوهر دادین به کردستون. بیارین تشت و آفتابه بشورین روی شهزاده. که شهزاده خدا داده لالالالا، گل چایی لولو! از من چه می خوایی؟ که این بچه پدر داره که خنجر بر کمر داره. ...

  دیشب شب بدی بود بسیار بدتر از بد زیرا که تب به جانم یک تیر آتشین زد می سوخت مثل کوره تا صبح پیکر من دستی نبود اما از لطف بر سر من تب بود و درد هم بود مادر نبود اما تا با محبّت خود تسکین دهد دلم را اما نه ، یک نفر بود در آن سیاهی شب وقتی که او می آمد می رفت از تنم تب از کوشش پرستار شب شد چو روز روشن امروز خوب خوبم تب رفته از تن من ...

ما گلهای خندانیم فرزندان ایرانیم خاک ایران زمین را بهتر زجان می دانیم آباد باشی ای ایران آزاد باشی ای ایران از ما فرزندان خود دلشاد باشی ای ایران ما باید دانا باشیم هوشیاروبینا باشیم از بهر حفظ ایران باید توانا باشیم آباد باشی ای ایران آزاد باشی ای ایران از ما فرزندان خود دلشاد باشی ای ایران ...

آهویی دارم خوشگله فرار کرده ز دستم دوریش برام مشکله کاشکی اونو می بستم ای خدا چی کار کنم آهو مو پیدا کنم ای خدا چی کار کنم آهو مو پیدا کنم وای چکنم وای چکنم کجا اونو پیدا کنم کاشکی اونو می بستم کاشکی اونو می بستم   ...

یه روز یه آقا خرگوشه اومد دمه خونه موشه موشه دوید تو سوراخ خرگوشه گفت: آخ وایسا جونم کارت دارم من خرگوش بی ازارم کاریت ندارم از سوراخت بیا بیرون نمیخوای مهمون مادر موشه عاقل بود زنی باهوش و کامل بود نگاهی کرد به مهمون گفت به بچه موش: نترس جونم اون مهمونه خیلی خوب و مهربونه زود برو به اون سلام کن بیارش خونه. ...

  نی نی کو چولو یه توپ داشت به رنگ قرمز وزرد یه روز که رفت تو کوچه  اونو تو بازی گم کرد فکر می کنه که توپش پیدا نمی شه دیگه نی نی توی خیالش ساخته هزا ر تا قصه هی با خودش تو خونه حرف میزنه با قصه  از دست من فرار کرد چون بچه ای بدم من  از بس که توی بازی لگد به اون زدم من  ای توپ نازنینم برگرد بیا به خونه  فقط قلت می دم من خدا خودش می دونه ...

اين شعر رو وقتي كوچيك بودم خيلي دوست داشتم چشم چشم دو ابرو دماغ و دهن يك گردو حالا بذار دوتاگوش موهاش نشه فراموش چوب چوب يگ گردن اينم يك گردي تن دست دست دوتا پا انگشتا جوراب پا ببين چقدر قشنگه حيف كه بدون رنگه ...